18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

गीत

गीत देवराज श्रेष्ठ August 17, 2009, 9:37 pm

बाँचेको छु म बिदुर जस्तो बनेर बिरानी

क्रन्दनका आँसु झर्दछ रोजै भिज्दछ सिरानी

रित्तए मेरा आँखाका आँसु पुछिदिने कोही छैन

लावारीस भए पर्देशको ठाउँमा सहारा कोही छैन

आकाशको तारा शुन्य छ सारा औसीको रातमा

रातपनि दिन झै लाग्द्थ्यो मलाई तिम्रो त्यो साथमा

समुन्द्रपारी याद आउछ घरि यी आँखा रसाउँछ

न भोक दिनमा न निन्द्रा रातमा मायाले सताउछ

न पाउन सके हिरा न मोती यो मुरुभुमीमा

आँटो र पिठो खाएकै मिठो त्यो जन्मभुमिमा

पर्देशको चिनो केही छैन दिनु ती मेरी सानीलाई

सुकेर फुल खरानी भयो के दिउ र रानीलाई

साउदी अरेबिया

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।