18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

पागलवादबाट

कविता खगेन्द्र पन्धाक लिम्बू February 11, 2010, 2:21 am

मोक्ष

जीवनको गवेषणमा

विपक्व इन्द्रिय,

बेसरम,

बेडर,

बेतुक,

बेफिक्री -

-धित मरुन्जेल हाँस्न

-धित पुगुन्जेल रुन

'पागलवाद'-मा पुगेर

निरुद्वेगम् रमाउँछ ।

***

काला कर्तुतका

पहाड उक्लेर

विरूपक वेदनाको

सागर तर्दै

पातकत्वको ज्वालामुखी

छातिभरी पाल्दै

मनोगत छटपटीमा

सत्त्व-वासना बहुलाएर

आगो निल्दै

मान्छेत्व जप्दा

जिन्दगीको अर्थ

अवचेतन मस्तिष्कमा

ढक-मक्क फूलेको भेट्छ ।

यहि मानेमा -

सत्यको निम्ति

पागल मर्न डराउँदैन,

मृत्यू पागलसंग हार्छ ।

***

सद्दे हुन खोजेको -मन

बार्दलीको निन्यौरा-फूल

त्यसैले प्रिय लाग्दैनन् ।

*****

ढुङ्गोले किचिएका

दुबोका पहेंला टुसाहरु

घामतिर फर्किएर हाँस्दा

'पागलवाद' मुस्कुराउँछ ।

*****

सन्तापबाट

आत्म-हत्या नभोगी

परमसुखको रस्वदान

खुलम-खुल्ला चाख्ने

सफल जीवन-

नाङ्गो -आँखा

नाङ्गो-मन

नाङ्गो-चेतना

नाङ्गो-शरीर

पागलसंग मात्र छ ।

****

अटुट बग्ने नदीहरु..

हिम्मतिला पहाडहरु...

ओजस्वी आकाशहरु..

ठेत्टर पवनहरु...

अर्थात् -

मानिवीय संस्कारमा

केवल मान्छेको निम्ति

हांसी-हांसी मर्ने सहिदहरु

बहुलाहा हुन् ।

पागल हुन् ।

****

साक्षात् मङ्गल

पूर्वबाट झुल्किने लालिमा

भौतिक संसारमा

सत्यव्रत सिधै ठोक्किन्छ ।

प्रकाश छेक्न उभिएका

सचेत तन्नाहरु

किरणलाई पागल नै मान्छन ।

प्रकाश कैद नहुँदा

प्राकाम्य पागल हो ।

****

अभय क्रान्तिमा

फाल हान्दा जिन्दगीले

अग्रस्थानमा

युग सामुन्ने मुस्कुराउंछ

मान्छेको भिडमा

नत्थी गरिएको

बन्दि संस्कारबाट झट्कीएर

तन-मन फुकाउँदा

सद्देवाला रमिते दृष्टि

खुम्चिएर रमाइलो मान्दो हो,

यहिनिर

जीवन गुमाउनुको मानेमा

एउटा पागल जन्मी दिन्छ ।

******

उदेक..

अनौठो...

आश्चार्य...

सबै-सबै अप्ठयाराको

घान-भरेर

पौराणिक उकालोमा

भारी बोक्ने गधाहरु

तन्त्र निर्माता भन्दा

स्वतन्त्र छन

यहि मतलबमा

बुध भन्दा कुधि

खुशीका प्रवर्तक लाग्छन ।

*****

सेमिनारहरु..

सम्मेलनहरु...

आन्दोलनहरु...

बैठकहरु...

विज्ञप्तिहरु...

संबिधानहरु...

शास्त्रहरु...

अस्त्रहरु...

ग्रन्थहरु...

भनौं -

विशद सम्पूर्ण

नियमहरु

माकुरोका आत्मघाती

जाली त हुन् ।

आकाशले यसै भन्छ ।

प्रकाशले यस्तै कहन्छ ।

****

स्वन्त्र हुनुले

प्रकाश र आकाश

आखिर पागल नै हुन् ।

जो जिन्दगीले

सकी-नसकी

जीवनभर रुचाउँछ ।

जीवनभर माया गर्छ ।

***

मोक्ष

जीवनको गवेषणमा

विपक्व इन्द्रिय

बेसरम,

बेडर,

बेतुक,

बेफिक्री -

-धित मरुन्जेल हाँस्न

-धित पुगुन्जेल रुन

'पागलवाद'-मा पुगेर

निरुद्वेगम् रमाउँछ ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।