प्रेम

कविता सरु सुवेदी May 5, 2010, 6:49 pm

---

निरन्तर समयको रफ्तारसँगै

घरि आगो घरि हिउँसँग

पौठां जोरी खेल्दै

सुस्किदै सुसेल्दै

कति उकाली काटिएछन्

कति देउराली र भञ्ज्यांग सुतिएछन्,

तरिएछन् थुपै्र चीसा जंघारहरु

पत्तै भएन जीवनले अनन्त सम्झौता गरिसकेछ

उल्लासहरुमा पर्वहरुमा

त्याग समर्पण गरीसकेछ ।

खुशी र खित्का बन्धकी राखेर

उन्मूक्त बैंस बुढ्याउँदै

मिसाउँदै तिता अनुभवहरु,

धकेल्दै छाँया

यात्रामा तल्लिन हामी

ओहो ! कति व्यस्तता कति व्यग्रता

ताप्दै राप्दै आगो र हिउँ

हरपल

हामी हिडीरहेकाछौ चलयमान

अनन्त निलोमा, पानीमा

काँडा टेकेर, कम्मर कसेर

जीवनको यो सुनौलो पीडा भित्र

एउटा घतलाग्दो कथा छ

प्रेमको ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।