शहर नाटकमा व्यस्त छ

कविता विजय देवकोटा August 27, 2010, 7:00 pm

---

पश्चिमीकरणको भुवादार विजारोपणवाट हुर्केको

नग्नताको अन्तिम लक्ष्मणरेखा पार गर्दै

म बसेको शहरको केही गल्ली

मध्यदिनमा आधुनिकीकरणको रिहर्सल गर्दैछ

मानौं ;

दर्शनभित्रको नैतिकता र सभ्यताहरु

वस्त्रभित्रका नग्नता हुन्

शताव्दिऔं पुरानो संस्कृतिको धरोहरभित्र

म देख्दैछु ः

नाङ्गो युग नाङगै उठेर

साईन्सफिक्सन भट्टयाउँदैछ,

शहर नारामा व्यस्त छ ।

धार्मिक अनुष्ठानभित्र फैलने

सुगन्धित धुपको अंशभित्र

वारुदको साम्राज्य सुटुक्क फैलन्छ,

मानौं शहर भुसमा लागेको आगो हो,

जो बाहिर ठीकठाक छ,

भित्रभित्रै विग्रहित, विखण्डित छ,

शहर नाटकमा व्यस्त छ ।

सम्वन्धको नक्कली आवरणमा मेरी प्रेमिका

ओरलसेक्सको दर्शनविरोधी कालाकुट विष

मलाई दिनानुदिन पिलाउँछिन्

म घाइते हुन्छु,

छट्पटिएर यन्त्रणाका कठघराभित्र

म मेरो कुमारत्वको न्याय खोज्छुु,

तर पाउँदिन,

त्यो शहरले लुटिसकेको छ,

आज उनी स्वयम् कुमारित्वको हिसाबकिताब माग्दैछिन्

उफ् ! शहरको रवाफ

शहर नाटकमा व्यस्त छ ।

नाटकभित्रको नाटक

एउटा अलौकिक अस्लिल महानाटक

शहरकै नयाँसडकमा बसेर

म एकटङ्कार हेर्दैछु

कति अनौठो शहर,

रहरहरु वन्धक राखेर वाँच्नुपर्ने शहर

पराजयका विभीषिका हुर्काएर

वैराग्यको महापुराण भट्टयाउँदै

ठिमाहा विकासको आवरण ओढेर

शहर आजकाल गाउँतिर बढ्दैछ,

तर मैले देखेको शहर नाटकमा व्यस्त छ ।

गोरखा

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।