अग्नि-ललकार

कविता खगेन्द्र पन्धाक लिम्बू September 16, 2010, 7:01 pm

---

म युयुत्सु हुँ l

मान्छेको बिरुद्ध

युद्ध नलड्ने भनेर

चुपचाप बसेकोछु l

मेरो

अखण्डता

र

सार्बभौमसत्ताको

घात गर्दै

अघि आयौ भने

एक्काइशौं शताब्दीको

अन्तिम युद्ध

तिमीसंगै लड्छु

लड्छु तिमीसंगै l

कोलोनी बाँच्न सक्दिन l

दुई दशमलब चार प्रतिसत

भूगोलको फोक्टीमा

धरतीका सारा

पन्ध्र प्रतिशत

मान्छे/अ/मान्छे बीच

डढेलो सल्काउन चाहन्न l

मेरो शरीरभरि

झुल्ला थापेर चकमक नपार

ममाथि तेल नथप

म अहिले आगो भएकोछु l

शैलाधिपबाट

तिमीले चोरेका माटो

र

बंग्याएको ईतिहांसमा

अब,लाभा उमालेर छोड्छु l

विस्तारवादी आतंककारी !

कुमनुच्छे !

तँलाई तुन्द्रुंगमा हाल्छु l

हाल्छु तँलाई तुन्द्रुंगमा l

क्लिव !

अज्यौली थापेर

जाफ्ता च्यात्न

म पनि जान्दछु l

अचैतन्य !

लोहकिल मिच्दै

मसंग सेम थपेर बढ्दैछौ l

भीरमा बसेर सोघा झैं नतर्साऊ l

तिम्रो कल्पान्त नजिकिएकोछ l

मेरो राष्ट्रियतामा धावा नबोल l

लोदर योपन सहन सक्दिन l

म वाग्मीपुत्र हुँ l

अग्निशर्मा हुँ l

अग्रेठ भएकोछु l

स्वतन्त्र भुतल/व्योमप्रेमी

हिमाली राज्यको

प्रगल्भ नेपाली हुँ l

स्वाभिमानमा अपच

अतिक्रमण अक्षम्य छ l

तिम्रो भौज्य होइन यो मेची-महाकाली l

स्वाभिमान

र

स्वतन्त्रताको निमित्त

यो अझेटोमा

पुरै................

अढाई करोड भन्दा बढी

प्राणले एकै चोटी

प्रतिरक्षात्मक रुपमा

अन्गुली खेल्दै

पृथ्वी रंग्याउन तयारछु l

मेरो इरादा बुझेर घुंडा टेक l

भाग ! यहाँबाट

र

रोटी पोलेर खाऊ l

धोतीले इज्जत छोप्न सिक l

त्यहिँ तिम्रो भलो छ l

म योगक्षेममा छुच्चोछु l

यो विपुलामा

मेरो पनि आफ्नै देश छ l

कोलोनी बाँच्न सक्दिन l

खबरदारीको

यो अन्तिम पत्र हो -

अन्यथा,

म

अन्तिम युद्ध तिमीसंगै लड्छु l

अजस्त्र म नेपालभक्त हुँ

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।