18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

सर्वहाराको नेता

कविता गोपाल झापाली December 30, 2010, 10:20 pm
गोपाल झापाली
गोपाल झापाली

पुषको ठिहिमा हुस्सुको ब्याल्क होलले निल्दै गरेको सडकमा

म हात जोडेर मुखले फुक्दै न्यानो भ्रम खोजी रहेको छु ,

तिमी त्यहि सडक आडैको महलमा बसेर मकल ताप्दै

म प्रति दया देखाउँछौ र फलामे झ्यालमा आएर

एकमुठि सिगरेटको धुँवा म तिर हुर्याउँछौ ।

प्रत्येक साँझ पेगहरुले तिमीलाई स्वागत गरिरहेका बेला

म एक माना बगेडा लिएर झुपडी भित्र छिर्दै हुन्छु

त्यहि बेला दुधे छोरी मेरा खल्तिको खान्तलासी गर्न थाल्छे ,

सायद तिमी त्यहि बेला रङ्गिला यौवनहरु एक एक गर्दै सुम्सुम्याउन थालि सकेका हुन्छौं ।

पर्दा उचालेर तारासँग खित्किँदै तिमीले मुलायम हत्केलामा

भोगको बिस्कुन सुकाउँदै गर्दा

म मेरी सुत्केरी श्रीमतीको भोक मेटाउन जाउलो छड्काँउदै

अँगेनाको धुँवा चिर्दै धुरीबाट तिनै तारा सँग सर्माईरहेको हुन्छु ।

माक्र्सवादका ठेली सिरानीमा बिझाउँदै तिमी कृत्रिम सपना खोजी गर्दै हिड्छौं,

किनकि त्यहि सपना भित्र तिम्रो बिपना बाँचेको छ ।

जुन सपनाले तिम्रो उडान उचाई लिने क्रममा भएकै बेला

मेरो गन्धे पसिनाले भिजेको मयलपोसबाट छिरेको बतासले

म आँतमा शितलता भरि रहेको हुन्छु ।

किनभने मेरो सपनाले तिम्रो जस्तो उडान लिन सक्दैन

किनकि म त सर्वहार हुँ, तिमी सर्वहाराको नेता ।

लखनपुर, झापा

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।