17 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

शब्द-समर्पण

कविता हेमन्त परदेशी April 7, 2011, 3:10 pm

माईबेनी मेलामा धान नाँच्दा नाँच्दै

अन्जानमै बसेको चोखो मायाँ जस्तै

बुईंपा र दिङ्लाको साकेला / साकेवामा

ख्याल ख्यालमै साटेको मिठो प्रीत जस्तै

अन्जानमै झाङ्गिएछ हाम्रो मायाँ यो मुटु भरि भरि ।

हो, कान्छी ! तिमी साथमा छैनौ र पनि

तिम्रै न्यानो स्पर्शको अनुभूत गरिरहेछु म

आत्मीय सम्मिलनको तमसुकमा

तिमीले लगाएकी औंठाछापको प्रतिबिम्ब

पल-प्रतिपल प्रतिबिम्बित भइरहेछन् यी आँखा भरि भरि ।

सोच्थें म, अपरिचित मायाँको कुनै आयु नै हुँदैन

बिना भेट-घाटको सम्बन्ध गाढा र प्रगाढ बन्न सक्तैन

तर, दूरदराजको त्यो किनाराबाट तिमीले पठाएकी

यति धेरै मायाँका लोभ लाग्दा मनफूलहरु देखेर

‘म त भ्रममा पो बाँचिरहेको रहेछु’-भन्ने लाग्दैछ अचेलभरि ।

साँच्ची कति निश्छल र चोखो छ तिम्रो मायाँ

कञ्चनजंघाको शीरबाट सलल बगिरहेको

काबेली र तमोरको कञ्चन र पबित्र पानी जस्तै

उसो र त म लोभिएँ अनायसै तिम्रो मायाँको सुगन्धमा

कि, तिमीमै समाहित हुन पाइरहूँ म जुनी जुनी भरि ।

सुन्यौ कान्छी ! तिमीले? मेरो मुटुको ढुकढुकी

अनुभूत गर्‍यौ कि नाइ मेरो जीवनको सारेगमपधनिसा

सत्ते ! किन किन यस्तो लाग्दैछ अचेल मलाई

कि, संसार अटाउने तिम्रो त्यो बिशाल छातीमा

निर्धक्क बनेर बास बस्न पाउँ सधैं सधैं भरि ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।