18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
आजकाल हरेक रात,
जब म निदाउन खोज्छु
तब मेरो देश मेरो आंखामा आएर बस्छ
अनि म र मेरो देश बेस्सरी रोएको सपना देख्ने गर्छु
भोलिपल्ट जसै जसै देशभित्रका खबरहरु पढ्छु
तसै तसै उही सपनाका कुराहरु मिलेको देख्दा
हरेक बिहानहरु
कस्तो कस्तो नरमाइलोसंग शुरुवात हुन्छन
र हरेक दिनहरु
केवल उदाश उदाश मात्र भएर बित्छन
कहिले कहिं सपनामा शीरको टोपी खस्छ
मेरो आस्थाको धरोहर
खण्डहर- खण्डहर भएर भाँचिदा -
मलाई देशको नक्शा फेर्न खोज्नेहरुसंग टीठ मात्र लागिरहन्छ
मेरो देश यतिबेला गति हराएर कतै अलपत्र परेको छ
मेरो सभ्यता र हिजोको ईतिहासको गति पछ्याउंदै जाँदा
मेरो देश विनिर्माण र एकीकरणका कथाहरु
धुलेपाटिमा मेटिन थालेजस्तो लागिरहेछ
आजकल
नीला आकाश, सन्नाटा, सन्त्राश र भयका दृश्य संगसंगै
कहिल्यै नदेखिएका प्रच्छायाँका बिम्बहरू बनेर चित्रित भईरहेछ्न
र यतिबेला मेरो देशभित्रका सीमा स्तम्भ र नक्शाहरु
फेरबदल हुन थालेका दृश्यहरु देखिरहेछु|
नुवाकोट,हाल: बेल्जियम