विहानी हराएको सूचना

कविता पञ्च विस्मृत November 22, 2011, 6:43 am

---

हरेक हरेक विहान

चियाको गिलासमा माया फिटेर

विहानी

मलाई खुवाउथी

उज्यालो भएको हैन

मंजन र ब्रश हातमा थमाएर

वाथमतिर अघि पठाउथी

कितावका चाङ् देखाएर

“भोलि“ सम्झाउथी

अर्धनिन्द्रित आङ् तन्काएर

म निस्तब्ध पहाड

एक आज्ञाकारी विद्यार्थी झैं

केही खुम्चिन्थें र माया पिउथें

तन्किन्थें र कितावमा घोरिन्थें

त्यहीं मलजलले त

ठू...लो हुनु थियो

आज विहानी हराएकी छे कतै

शून्यै शून्यताको व्याप्ती...

राजनीतिक व्या“साहरुले निले कि मेरी मायालु

रत्नपार्कमा प्रहरी र आज्दोलनकारीका

लाठी मुङ्ग््री र ढुङ्गा लागेर मरि कि

या निरङ्कुशहरुको पोल्टामा परि

या सङ्घीय गोली लाग्यो

तराइ या पहाडतिर हिड्दा हिड्दै

वा चट्टानहरुले चिरिईन् र मिल्काईन्

वा बौद्धिक स्वा“ठहरुले चपाएर निले

जेहोस यहा“ पूर्व Ôितिज ब्यूझेको छैन अझै

सगरमाथाको शीर टल्केको छैन

जे होस जेसुकै होस

म भने

यो रित्तिएको काखमा माया मागिरहेछु

बिर्सिएर पुन प्राप्त गरेको

मीठो प्रीति मागिरहेछु

म मेरी हराएकी विहानी खोजिरहे छु

म मेरी हराएकी विहानी खोजिरहे छु ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।