18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

गजल

गजल गोपाल झापाली November 22, 2011, 7:05 am
गोपाल झापाली
गोपाल झापाली

तिमी गयौ, आकासको जुनै हरायो

मनमा बज्ने बाँसुरीको धुनै हरायो ।

तिम्रो न्यानो साथ पाँउदा, मुटु बेकार थियो,

त्यहि मुटु बोकि गयौ, शरीरको खुनै हरायो ।

आँशु बग्न पनि आँखा भित्र रसै चाँहिदो रहेछ,

फुस्रा आँखा बोकी बाँच्छु, त्यसैले त रुनै हरायो ।

तिमी हुँदा सम्म सानो लाग्थ्यो आकास–धर्ती,

तिमीले हात छोडे पछि संसारको छेउ–कुनै हरायो ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।