18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
जुन तारा जागा थिए बेली चमेली सुबास साथमा
सम्झना छरिएका थिए चारैतिर एक्लो त्यो रातमा
खोज्दै थिए म ती पंक्तिहरु अलि अलि मेटिएको
आफ्नै कथा पढदै थिए म कसैद्वारा लेखिएको
गुन्द्री माथि थिएँ म फैलिएको थियो आँखा भरि आकाश
घरि घरि मलाई छोएर जाने गर्थ्यो पूर्वैया सितल बतास
बटुल्दै थिए सम्झनाका मोतीहरु राख्न मनको पेटारीमा
लाग्थ्यो चारै तिर छ कोही मेरो त्यो बादलु छहारीमा
समयको खोलामा बगेको मेरो त्यो आँशु हाँसो जिन्दगानी
खोज्दै थिए म एकचोटी मात्र उमेरमा फुल्ने फूल त्यो जवानी