18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
हात उही छन् औजार तिनै छन्
मन उही हो सिप फरक हुन सक्छ ।
निश्चित छ फसल अगल छ
विधि फरक छ
फस्टाउँदै गयो भने
अरुले नरोपुन्जेलसम्म
अरुले नकाटुन्जेलसम्म
फाइदै फाइदा छ ।
जोखिम त हुनैपर्छ
होइन भने नयाँ प्रयोगको के नै मज्जा
नयाँ रोपाइको के नै मज्जा
त्यसैले त म त गर्दैछु खेती
निकै दिन देखि झूटको खेती ।
न त यसमा छ डर ब्लास्टको
न त छ डर पतेरोको
न त पाक्के बेलामा छ डर असिनाको
न त रोप्ने डर छ खडेरीको
सुन्दैछु हिजो आज
असली किन भोग्दैछन् पीडा अनुदानमा
दुःख मनाउँदैछन् किसान प्रतिस्पर्धामा
ब्याज तिर्दैछन् किसान आत्मदाहमा
त्यसैले को सुनोस
थरीथरीको घण्टा आफ्नै वरिपरी
न त मनसुनको लन्ठा
न त भाउको टन्टा
त्यसैले मत गर्दैछु खेती
निकै दिनदेखि झूटको ।
गजब छ यसको खेती पनि
न त यो सिमित छ कुनै जातमा
न त यो रोकिन्छ कुनै दिन या रातमा
सक्नेले जति पनि रोपेकै छन्
सक्नेले जति पनि काटेकै छन्
न त कुनै सिमाना छ थन्क्याउनुमा
केवल मजैमजा छ मनचिन्ते भकारी भुर्नमा ।
रोपे त कहिल्यै सकिदैन
काटेर त कहिल्यै सकिदैन
मरेर त कहिल्यै सकिदैन
त्यसैले
निकै दिनदेखि गर्दैछु
म झूटका खेती ।
काट्दैछु म खेती झूटको
अनि थन्क्याउँदैछु खेती झूटको