अ-बाघ

कविता प्रवीण खालिङ April 29, 2014, 2:33 pm

---

इज्जतको प्रतिक

जुङ्‌गा उस्तै छ

सतर्क हल्लिरहने लामो पुच्छर

तिक्षण दृष्टियुक्त

चहकिलो दुइ नयन

धारिलो नङ्‌ग्राहरू

निरन्तर पञ्जाबाट निस्किरहऩ्छ

बाहिर-भित्र

उसको चालढाल

टक्कै जङ्‌गलको राजै जस्तो छ

पत्कर नबजाइ हिँडछ

हिंस्रकता र कुटिलता पनि उत्तिकै छ।

निर्धाहरूलाई खेदि खेदि मार्छ

असक्तहरूलाई लुट्‌छ

मुकहरूलाई बाटो ढुक्छ

अकिञ्चनको अखेट गर्छ

कमजोरको शिकार गर्नुलाई

उ आफ्नो धर्मै ठान्छ

जहिले पनि निर्धालाई

कानुनको मौलोमा राखेर मार हान्छ

कसैले नकार्न सक्दैन उसलाई

त्यसैले उ गर्जिन्छ

त्यसैले उ जोड जोडले गुर्‍याउँछ

जबसम्म उसको आवाज सुन्दैन सबै डराउँछ

सुन त गर्जिन्दैछ उ

सुन्यौं !

बाघ गर्जेको- म्याउँ...म्याउँ...

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।