17 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
विदेशको ठाँउ कसरी रमाउँ के गरी चल्ने हो
स्वदेशमा जस्तो सन्तुष्टि सुख कसरी पाउने हो
खप्नु त छ नै विदेशको पीडा सैकडौं हजार
सम्झेर बस्छौं बाध्यता खपी स्वर्ग देश नेपाल
हिमाल नदी पहरा झर्ना क्या सुन्दर विशाल
कसरी देखाउँ यस्तो छ हाम्रो भनेर नेपाल
एउटाको चुलोमा पाकेको खाना बाँडेर खाइन्छ
कसैको घरमा लागेको बेथा सबैले सहिन्छ
यो मनका धनी छँदैछौं हामी हृदय विशाल
के गरी बुझाउँ यस्तो छ स्वर्ग भनेर नेपाल
(शब्दाञ्जली बर्ष १ अंक १ २०६५ बाट साभार)