18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
किन बनायौ उजाड मेरो जीवनको बाटोलाई
कोट्याउने नगर प्रिय मुटुभित्रको खाटोलाई ।
सहेकै छु केही नबोली तिम्रा अनेक गालीहरू
थहा छैन कति भासिए मेरा मनका आलीहरू
जालझेलमा किन पारेको हो मजस्तो लाटोलाई
कोट्याउने नगर प्रिय मुटुभित्रको खाटोलाई ।
पिरतीको गीत गाउ‘ंदै बिताएको छु रातहरू
बिर्सन कत्ति सकि‘ंदैन अझै पूराना यादहरू
मेट्न नखोज तातो ऑंसुले मायाको टाटोलाई
कोट्याउने नगर प्रिय मुटुभित्रको खाटोलाई ।