18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
त्यो ठाउँ
जहाँ मेरा हरेक विचार
विलीन हुन पुगे
जहाँ मैले एउटा नयाँ संसारको अनुभूति पाएँ ।
जहाँ बास्नाले भरिएको जवानीजस्तै
वनपाखा गुन्जाउने मधुर संगिनीजस्तै
बिथोलिएको मुटुलाई सान्त्वना दिने
एक टुक्रा चाँदनी पाएँ ।
जहाँ हरेक फूल
हावासँगै
भावुक इन्द्रिय खोलेर
जीवन कहानी सुनाइरहन्थे
साँच्चै नै त्यो
स्वर्गको फूलबारी भएजस्तै
अप्सराहरुको नाट्यमञ्चजस्तै देखिन्थ्यो ।
त्यही ठाउँ अहिले
म फर्किँदै गर्दा
टाढाटाढा भइरहेछ–मबाट
‘बिदा–बिदा’ भन्दै
तर मेरो हृदयाकाशमा
एउटा अमिट छाप छोडेर
अन्जानमै मबाट
एक टुक्रा चुँडाइलगेछ
त्यो त्यही छाप हो
जो म यमराजको ढोकामा पुग्दासम्म
मलाई पछ्याइरहनेछ
म माटोमा विलय भएको दिन
मसँगै विलीन हुनेछ ।
त्यो त्यही मनोहर स्थल हो
जसको सुन्दर नाम छ–
‘गोदावरी’