18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
जसका लागि बाँचेको थेँ उसैले नै साथ छोडी
हजार सपना चुँडाई मेरा फूल टिपि पात छोडी
कस्तो पापी मन हो !आफ्नो रुँदा हाँसिदिने !
एउटासित बाचा गरि अन्तै नाता गाँसिदिने।
:
दुनियाँ रच्दै रहेछु म सपनाको सहरभित्र
किन जीवन देखेँ खै उस्को जाली नजरभित्र?
डाली रित्तो पारी उडि भवँराको साथ रोजि
हजा सपना चुँडाई मेरा ...
:
जसरी बस्यो माया मेरो उसैगरी टुटेहुन्थ्यो
कति गाह्रो बिछोड खेप्न बरु लास उठेहुन्थ्यो
बास उठाई लास छोडी पराईको हात रोजि
हजार सपना चुँडाई मेरा ...