18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
आउ समिपै सुन प्रिये मेरो पुकार
तिमी रानी मनको तिमी सरकार ।
कती दिनहरु कालो अन्ध्यारो रहयो
तिमी हुँदा उज्यालोको छैन दरकार ।
म कता कता पुगेछु भुलेर तिमी
तिमी बिना शुन्य भयो मेरो आकार ।
तिमी मोती हौ सिपी म यदी भए
तिमी बिना बिरानो हुन्छ संसार ।
नेपाल, जीबन अनी प्रेम कती महान
तर तिमीबिना हर चिज हुन्छ बेकार ।
डुम्रिबेसी, तनहुँ
हाल: मन्ट्रियल, क्यानाडा