मानवता

कविता अनिता ढकाल गौतम November 8, 2020, 5:12 pm

---

आकाश छानो विश्वमा सानो यो देश नेपाल

जात र भाषा अनेक सीप क्या रैछ कमाल

अनेक थर भए नि हामी मिलेर बसेका

हिमाल पहाड खोच र बेसी मधेश लेकका

मानव जात नशामा बग्ने रगत रातो छ

ढुक्ढुकीभित्र फेरिने सास सबैको तातो छ

तैपनि पनि आज किन हो यहाँ भेद नै गरेको

रङ्ग र थर जात वा लिङ् मान्छेले हेरेको

चेलीका मर्म छन यहाँ धेरै अस्मिता लुटेका

बाटोमा हिंड्दा एसिड हान्दा मुहारै जलेका

कहि त जल्ने चेलीको हर दाइजो लोभैमा

सामाजिक् सन्जाल् परेर कठै आँसुको भेलैमा

मुटु यो दुख्छ सवैको यहाँ आँसुले धुने हो

मरेर लानु के नै पो छ र बैगुनी हुने हो ?

दुख्ख र पीर वेदना अहो परेली भिजे नि

क्रन्दन सुन्दा मानिस बीच कलेजी जले नि

खाडीमा गई पसिना झारे बगाए तरर

देशका नेता चढेर हिंड्ने पजे्रो सरर ।

कमाई धन फर्कदा घर आफन्त छन् पर

घर न घाट जल्यो नि मन साथैमा को छ र

दुई दिने चोला रिस र राग पालेर के हुन्छ?

आँसुको मूल्य बुझ न प्यारा यो मन कहन्छ

दर्शन के हो बोकेर ऐले कताको सोचमा ?

मानवता नै भुलियो आज यो विश्व माझमा

(छन्दः झ्याउरे लय)

निब्वाबोट, आँधीखोला गाउँपालिका ,स्याङ्जा जिल्ला, हाल मनमैँजू ,तारकेश्वर –९ कठमाण्डौं ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।