बुढो बैंश

कविता कृष्ण बजगाईं October 3, 2008, 2:23 am

---

विकिरण युक्त घामका किरणहरु

जब चिहाउँछन्

पहाडका कापबाट

ओझेल पार्न खोज्छन् त्यसलाई

कंक्रिटका जंगलहरुले शहरभीत्रबाट ।

पछ्याउँदै त्यसैलाई

शहरका अर्धनग्न मान्छेहरु

दौडन्छन् मृगमरीचिका

तिर्खा भएर समुद्र तिर

लम्पसार पर्छन् पानीको नजिकै

समुद्रको कुनै किनारमा

अनि तताउँछन् चीसा मांसपिण्डहरु

तातो वालुवामा ।

कुनै विष कन्याले झै

विषालु घामको किरणले

जब स्पर्स गर्दछन् देहमा

तब क्षणभरमै उत्तेजित हुन्छन्

पसिना बगाएर वालुवामा तप ! तप !

अलिपर

ओभरकोट लाएका एक जोडी बुढो बैंश

बकुल्ला झै झोक्राएर बसेका छन्

समुद्रको डिलमाथि

खल्खली पसिना काढ्छन्

आफ्नो जवानी सम्झेर ।

हेर्दा हेर्दै

उत्तेजित सूर्य बिस्तारै सिथिल हुँदै जान्छ

र अस्ताउँछ समुद्रमा

अनि सिथिल हुन्छन् सबै

बत्ति निभाएर ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।