17 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
शहरमा गई पढेर ठुलो मान्छे बन्ने सपना बोकेर आमा बुबालाइ घुरक्याएर छोरो शहर पस्यो ।मेहनतका पसिनाले कनिकुथी कमाएर जोरजाम गरेको पैसा छोरोकै पढाइमा खर्च गरे ।
छोरोले पढाई सक्यो । कण्ठ गरेर पढेका पुस्तकका अक्षर निलेर पढाइका प्रमाणपत्र थनक्यायो झोलामा।
काम खोज्न दौडियो अब ऊ ठुलो मान्छे बन्ने आफ्नो सपना पूरा गर्न । तर अहँ कही कतै पाएँन । परीक्षाका लागि मात्रै निलेका ती पुस्तकका अक्षरलाइ कसैले विश्वास गरेन । ऊ रन्फनियो, भौतारियो , बौलाहा जस्तै भयो । आफ्ना विशिष्ट अंकका सर्टिफिकेट हेरेर टोलायो एकछिन ।
शहरमा ठूलो मान्छे बन्ने आफ्नो सपना भत्काएर हुइकियो गाउँतिर । आफ्नो खेतबारीमा गयो । कोदाली समात्यो खनजोत गर्यो । पसिना बगायो आफ्ना बा आमासँग आफ्नै बारीमा ।
लहै लहै फलेका बाली हेर्दै बयेली खेलेको चिसो बतासमा रमाउँदै खुशी हुँदै आफ्नो सपनाको पुननिर्माण गर्दैछ ऊ देश र जनताको भोक मेटाउन अचेल।