15 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
टपक्क टिपेर उडिँहाल्छ
अवतरण गर्दैन जहाज जस्तो,
अनन्त यात्रा हुन्छ
तर कुनै गन्तव्यको विवरण हुदैन,
कसैलाई थाहा हुदैन
कस्को जीवन
कहिलेसम्म!
जाने बेला खसालि राख्छ
ठुलो आघात र विष्मतको अश्रुग्यास,
खस्छ आफन्तको आँखाबाट
केही दिन
केही क्षण
मृत्यु सत्य छ
र अदृश्य छ
देख्दैनन खुल्ला आखाले
महसुस गर्न सक्छ केवल बन्द आँखाले,
प्रत्येक्ष झुन्डिरहेका हुँदैन
चमेरो जस्ता तार खाम्बा नीर,
लुकीरहेका पनि हुन सक्छ
बलेसी र कुलेसोमा,
मन्द हावाको बहावमा
दियो निभे सरी
खस्छ मृत्यु
त्यसैले मृत्युलाई चिन्दैनन् र नै
आत्माहत्या गर्छन्
हतार हुनेहरु!
दार्जिलिङ, भारत।