17 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
हिजो जस्ले त्यो बाटोबाट हटायो
अचानक उसैले सम्झना पठायो ।
लागेको थियो यहिँ मसङ्गै छ कतै
खै कसरी छातिभित्रको चिज हरायो!
तिमी, मैले जस्तै भर थाम्न सक्छौ?
केटिको यस्तो प्रश्नले केटा लजायो ।
रिसाउनुपर्दैन, बच्चाको के दोष बरा!
जुलुशमा जे देख्यो त्यही नै बतायो ।
उस्ले बुझ्यो छातिभित्र राख्नुहुन्न माया
मुटु हराउने डरले आँखामा सजायो ।
रुँघा-७, रुकुम