17 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
जमघटमा आएकोछु मादल बजाऊ न
तिम्रो पागललाई अझै पागल बनाऊ न
रूझ्न देऊ यौवनको वर्षातमा झुम्दै
घना कालो केशको त्यो बादल सजाऊ न
यता पनि त थोरै उज्यालो गरिदेऊ
मुहारलाई छोप्ने तिम्रो आँचल उठाऊ न
झिम झिम गर्दै मनका तारतारलाई छुने
चञ्चले तीनयनमा गाजल लगाऊ न
ढल्दै गरोस् रात अनि चल्दै गरोस् बात
विभोरलाई भने आज घायल गराऊ न