18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
म्याग्दे गाउँपालिका - २ काफ्लेथोक , तनहुँ जिल्ला गण्डकी प्रदेशमा बि.स.२०१० साल चैत्र ५गते जन्मिएर पोखरालाई कर्मथलो बनाएका मुरलीमोहन काफ्ले पिता कृतिशेष दीनानाथ काफ्ले र माता नेत्रमाया काफ्लेका पहिलो सन्तान हुन्। बि.स.२०३० बैशाख ३१ गते कास्कीको भूभाग मादी नदीको किनारमा रहेको स्यास्त्रीकी पुन्यप्रभा खनालसग उनको बिबाह भयो
हामी न्यूयोर्कको जे.एफ.क्यानेडी एयरपोर्टबाट कार्तिक १९ गते, २०८० (तदनुसार ६ नोभेम्बर २०२३) विहान छ बजे, अमेरिकन एयरलायन्सबाट लसएञ्जलसका लागि उड्यौं । दिउसोको १२.३० मा ल्याक्समा उत्रियौं । त्यहाँबाट रेन्टल कार लिएर रेन्टल घरमा झोला झ्याम्टा थन्क्यायौं । दिनको २ बजे शान्टामोनिकालाई गन्तव्य बनायौं
परिचय–रगतको मूल्य कथासङ्ग्रहका कथाकारहुन् होमशङ्कर बाँस्तोला । चिसङ्खुगढी– ५मा जन्मेका बास्तोलाका माताको नाम वेदमाया बास्तोला र पिताको नाम हो नारायणप्रसाद बास्तोला हो.। हालको बसोबास बूढानीलकण्ठ –१२ काठमाडौमा हो ।
प्रकाशित कृतिहरू –हालसम्म उहाँका प्रकाशित कृतिहरू यसप्रकार छन् –
- आँसुका झर्नाहरू ( कथासङ्ग्रह, २०५८)
- घाम हराएको दिन (गजलसङ्ग्रह, २०६१)
- बन्दुकको छाया ( कथासङ्ग्रह, २०६७)
- हिमाल पहाडका कथा (सङ्कलित कथासङ्ग्रह, २०७१)
- भोका सपनाहरू (कवितासङ्ग्रह, २०७८)
- रगतको मूल्य (कथासङ्ग्रह, २०८२)
पुरस्कार एवम् सम्मान–
जनआन्दोलन घाइते सम्मान (नेपाल सरकार , २०६३)
भानुभक्त काव्य पुरस्कार (२०७१)
यज्ञराज घले संस्था पुरस्कार (२०७४)
प्रेस काउन्सिल साहित्यिक पत्रकारिता पुरस्कार (२०७६)
सम्पादन
-अन्तर्बाेध (साहित्यिक पत्रिका )
कृतिभित्र प्रवेश गर्दा – साझा प्रकाशनले प्रकाशित गरेको यस कथासङ्ग्रहमा उन्नाइसवटा कथाहरू समावेश गरिएका छन्
२०८० कार्तिक १५ गते तदनुसार १ नोभेम्बर २०२३ मा डि.सीबाट न्यूयोर्क गन्तव्य बनाएर निस्कियौं । डि.सी. छाडेको केही समयपछि संयुक्त राज्य अमेरिककाको मेरिल्याण्ड राज्यको ‘बाल्टीमोर इनर हारबर बे’(बन्दरगाह) भन्ने ठाउँमा पुग्यौं । पटाप्स्को (जलविभाजन)नदीको नीलो पानी अनि त्यहाँमाथि तैरिरहेका साना ठूला गरी निकैवटा जहाज थिए
म विवाहित हुँ । उनी पनि विवाहित हुन् । तर हामी एक अर्काका पति पत्नी होइनौँ । म अरु कसैको पति हुँ, उनी पनि अरु कसैकी पत्नी हुन् । यो हाम्रो सामाजिक परिचय हो । तर समाजिक भएर पनि हामीभित्र मानोवैज्ञानिक मान्छे बाँचिरहेको रहेको छ । हाम्रो वास्तविक परिचय समाजिक मान्छे मात्र होइन, हामीभित्र बाँचेको मनोवैज्ञानिक मान्छे पनि हो
नेपालको साहित्य समयसँगै बहने नदीजस्तै छ। यसले कहिले सानो खोल्साको स्वरूप लिन्छ, कहिले बाढी भएर समाजको चेतनामा गहिरो चाप बनाउँछ। हाम्रो साहित्यको इतिहास उत्साहजनक छ, तर चुनौती पनि कम छैन। अबको प्रश्न भनेको यही हो कि नेपाली साहित्यलाई कसरी थप सबल, बहुआयामी र अन्तर्राष्ट्रिय स्तरमा सम्मानित बनाउन सकिन्छ? साहित्यको विकास कुनै एक दिनमा हुने काम होइन
